ΧΑΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΧΑΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ

Οι Χαοτικο Τελος δημιουργήθηκαν το 1989 στην Αθηνα παίζοντας Hardcore/Crust/Punk κ η πρώτη σύνθεση τους ήταν Θανάσης Τσαλίκης (ex "Χαμένα Ιδανικά") φωνή,Αλέκος κιθάρα, Στέφανος μπάσο κ Παντελής τύμπανα.Το 1990 κυκλοφορούν το πρώτο τους demo''"Πόλεμος Του Μίσους"  κ το 1991 το ''"Πίσω Από Τα Τείχη Της Σιωπής".Και τα δύο ηχογραφήθηκαν στο "Red House Studio" στη Θεσσαλονίκη.Ο Θανάσης αποχωρεί απο το συγκρότημα κ παίζει με τους Ανάσα Στάχτη κ ο Αλέκος αναλαμβάνει τα φωνητικά,στα τύμπανα έρχετε ο Νίκος κ με αυτη τη σύνθεση κυκλοφορούν το 1993  απο την Wipe Out το μοναδικό τους Lp ''Μπροστά στη Παράνοια''.Το 1996 σταματάει η ύπαρξη τους μέχρι το 2014 που δίνουν δύο live για την Αυτοοργανωμένη και  συναυλιακή κολλεκτίβα,''ΚΑΤΑΡΑ 2-14''

Πόλεμος Του Μίσους 1990

 

 

 

A1	Intro
A2	Κυριαρχία Του Μίσους
A3	Απάθεια
A4	Είναι Πια Αργά
A5	Ζούμε Στο Σκοτάδι
A6	Χωρίς Συνείδηση
A7	Πανικός Και Τύψεις
A8	No Return
A9	Αντίξοες Συνθήκες

 

  Πέρα Από Τα Τείχη Της Σιωπής 1991

 

A1	Πέρα Από Τα Τείχη Της Σιωπής
A2	Επιτάφιος Για Νεκρές Συνειδήσεις
A3	Φοβάμαι
B1	Στη Δίνη Της Ζωής
B2	Εσωτερικός Πόλεμος
B3	Στη Σκια Του Τέλους
B4	Μπάσταρδοι... Θα Πληρώσεται

Μπροστά Στην Παράνοια 1993

 

		Α1.Κουρελιασμένη   Ψυχή Α2.Τίποτα Αλιθινό Α3.Μπροστά Στη Παράνοια Β1.Εποχή της Παρακμής Β2.Ο Ύμνος των Ρουφιάνων Β3.Μπάσταρδοι Θα Πληρώστετε Β4.Ζούμε στο Σκοτάδι Β5.Trampcore Β6.Σκοτάδι κ Μοναξία

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ 3

Δημιουργήθηκαν στην Αθήνα το 1985 και πρωτοεμφανίστηκαν στης 9 Μαρτίου το 86 στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας μαζί με τους Αδιέξοδο. Επίσης την ίδια χρονιά συμμετείχαν στο φεστιβάλ κοινωνικής αλληλεγγύης και πολιτιστικής τρομοκρατίας στη Πάτρα με τους Αντι, Αδιέξοδο, Stress και Panx Romana.Η μοναδική τους ηχογράφηση είναι ένα demo rehearsal το 1985,που μπορείτε να το βρείτε http://www.diymusic.org/index.php?option=com_remository&Itemid=150&func=fileinfo&id=184

HXOS & HI FI ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 85-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ Β-23" Νο 2 1990-.Συνέντευξη του Μίμη (μπασίστα των ΑΝΤΙ)

'Ηταν η εποχή που ο κόσμος πήγαινε στον δεύτερο "Πήγασο" (Φαέθων λεγόταν τότε, νομίζω). Η πρώτη κασέτα των Αντι είχε ήδη κυκλοφορήσει. Ο κόσμος τη γούσταρε, το ίδιο κι εγώ και οι περισσότεροι φίλοι μου. Μια φορά λοιπόν που περπατάγαμε στο δρόμο με ένα φίλο βλέπουμε ένα σωματώδη τύπο με ένα ΑΝΤ .... φαρδύ-πλατύ γραμμένο στο μπουφάν του. Λοιπόν λέμε απο αυτούς θα είναι. Συστηθήκαμε και όπως καταλάβαμε - με έκπληξη - τους Αντι μόνο σε φωτογραφία τους είχε δεί. Ήταν απλά ο Μήτσος, πάντως το γκρουπ το γούσταρε αφάνταστα. Το γεγονός ότι δεν ήταν απο το γκρουπ δεν μας εμπόδισε να μοιραστούμε το οπαδιλίκι (φανατισμό) για τους Αντι. Αργότερα τους βρήκαμε και τους πήραμε συνέντευξη για το παλιό Β-23. Το γκρουπ έβγαλε και δεύτερη κασέτα, συνέχισε τα λαιβ, είχε ένα κομμάτι στη "Συνταγή αντιθανάτου" και αρκετές μικροπεριπέτειες με τη σύνθεση. Κάποτε έκοψαν τα πολλά λαιβ, για να επανέλθουν το χειμώνα που μας πέρασε. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ξαναχτυπούν με ένα τραγούδι στο δίσκο - συλλογή του παρόντος τεύχους και ένα μισό - μισό άλμπουμ (με τα "Κοινωνικά απόβλητα;") που θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι. Εμείς απομονώσαμε το Μίμη, τον μπασίστα του γκρουπ και τον ανακρίναμε με σκοπό να του αποσπάσουμε το στίγμα των Αντί.


Μίμης : Θα πω κάτι δημόσια. Πριν απο 4 χρόνια, όταν είμασταν νέοι στο τέταρτο τεύχος του Β23 έγινε ένα λάθος. Χωρίς να ξέρω τίποτα και να είμαι εκεί παρουσιάστηκα να λαμβάνω μέρος σε μια συνέντευξη. Μπορούμε να καταλάβουμε τι αισχρό ρόλο παίζει αυτό το περιοδικό. Και ειδικά έχω μάθει ότι συνεργάζεστε με τον Γαργαλακο της Αυριανής. Μα κλείστε αυτό το κασετοφωνάκι!

Ε : Και εσείς ρε φίλε, ενώ είστε οικογενειάρχες και δάσκαλοι, πως βγάζετε κομμάτια όπως το "Αχάριστα παιδιά" ;

Μίμης : Νόμίζω ότι .....αγχώθηκα τώρα. Έχω και τον Αιμίλιο δίπλα. Κλείστο το ρημάδι!

Ε : Πες ότι θέλεις.

Μίμης : Απο την στιγμή που καθημερινά περνάς κάποια πράγματα που δεν μπορείς να τα κρύψεις. Εγώ που δουλεύω στο σχολείο, συναντώ καταστάσεις και κάπου θέλω να πω προς τα έξω τι γίνεται. Με τους Αντι ξεκινήσαμε όταν είχα πιάσει δουλειά στο σχολείο!

Ε : Αυτή η πρώτη γενιά του πανκ στις αρχές του '80, έπαψε να υπάρχει ως προσωπικότητες, ή εμφανίζεται σιγά σιγά;

Μίμης : Μερικόι ένιωθαν εγκλωβισμένοι και με την έκρηξη αυτή ήρθανε κοντά. Βέβαια, υπήρχαν και πολλοί βλάκες, έφυγαν όμως γρήγορα. Πάντως και τα συνεπή άτομα δεν υφίστανται γιατί δεν κατάλαβαν πως κάπου η ζωή προχωράει και πρέπει και εσύ, όχι βέβαια να ακολουθείς το ρεύμα, αλλά να δημιουργείς για να ζήσεις. Θυμάμαι στο παλιό μας σχήμα τους RPF, απλά μας άρεσε η μουσική και θέλαμε να κάνουμε κάτι δικό μας. Το πανκ μας άρεσε όχι μόνο σαν ενεργητικότητα και εκρηκτικότητα, αλλά και επειδή ήταν κάτι το διαφορετικό. Πάντως όταν ασχολείσαι με τα ίδια πράγματα καταναλώνεις και καταναλώνεσαι. Ακόμα κι αν κάτι δρα ως εκτόνωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ζωή δεν είναι απόσπασματική : δουλειά-εκτόνωση-δουλειά κτλ

Ε : Θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις τους Αντί πανκ με σύνθι;

Μίμης : Ξεκινήσαμε έτσι, με την ηλεκτρονική ντραμς, γιατί αυτά τα όργανα είχαμε την συγκεκριμένη στιγμή. Εξάλλου δεν θέλαμε να κάνουμε ένα γκρουπ με άτομα που δεν τα ξέραμε, μιας και εμείς είμασταν φίλοι απο παλιότερα και είχαμε αναπτύξει ένα επίπεδο επικοινωνίας που δύσκολα θα έπιανε άλλος. Τέλος θέλαμε να κάνουμε κάτι έξω απο τα καθιερωμένα. Έξω απο το σχήμα ντραμς-μπασσο-κιθάρα-φωνή.

Ε : Το όνομα ΑΝΤΙ πως βγήκε;

Μίμης : Χα, προσπάθησαν να δώσουν διάφορα άτομα εξηγήσεις γι αυτό. Άλλοι έλεγαν πως το πήραμε απο το "αντιο", κόβοντας το όμικρον, άλλοι έλεγαν απο τα "αντίδια". Μόλις κάναμε το γκρουπ ψάχναμε και για ένα όνομα, αλλά μάταια. Τότε ο Κώστας ήθελε να γράψει σε ένα μπουφάν ANTI NOWHERE LEAGUE. Τελικά ο χώρος τον έφτασε μόνο για το ΑΝΤΙ , έβαλε και 3 τελίτσες (...) και αυτό ήταν όλο. Προσωπικά ήθελα το όνομα "Φαλλός" ή κάτι τέτοιο. Όμως έτσι δεν θα ήμασταν σοβαροί! Σημείωσε επίσης ότι εμείς διασκεδάζουμε αφάνταστα όταν παίζουμε και θέλουμε να το μεταδώσουμε αυτό και στον κόσμο. όμως χρησιμοποιώντας αυτά τα όργανα υψηλής τεχνολογίας, πρέπει να είμαστε σκυμμένοι συνεχώς πάνω τους. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Πάντως θέλουμε ανάμεσα στα κομμάτια ναλέμε διαφορες ιστοριούλες κτλ. Όμως ακόμα κι αν έχει διάθεσηο κόσμος κατά κανόνα μας γράφουν ....

Ε : Αυτό δεν έχει να κάνει και με το επίπεδο του κόσμου;

Μίμης : Ο κόσμος έχει κάποιο επίπεδο, δεν θέλει όμως να ξεφύγει απο κάποια στυλιζαριμένα πράγματα. Νιώθει ότι χρειάζεται πάντα ένα σημείο αναφοράς. Αυτό το έχω δεί και με τα παιδιά στο σχολείο. Αν τους παρουσιάσεις μια συμπεριφορά που δεν την περιμένουν απο σένα χάνουν τα αυγά και τα πασχάλια τους, χάνουν την ηρεμία τους και ταράζονται. Θυμάμαι σε μια απο τις πρώτες μας συναυλίες σε ένα κλαμπ στην Ηλιούπολη το '84, το Doors, όπου συχνάζανε φρικιά - φαίνεται και απο το όνομα. Παίξαμε τα ίδια τραγούδια και αν και ήταν απαθείς, φάνηκε να τους αγγίζουν τα κομματια. Μετά στα διαλλείματα μας ζητούσαν να παίξουμε Lynard Skynard.

Ε : Ο δίσκος είναι σαν αποκορύφωμα ....

Μίμης : Όχι δεν είναι καθόλου σαν αποκορύφωμα. Με τα ελληνικά γκρουπ συμβαίνει κάτι παράξενο. Παίζουν, σκοτώνονται και μόλις είναι έτοιμοι να διαλυθούν, βγάζουν ενα δίσκο, έτσι για να λένε ότι κάτι έκαναν κι αυτοί στα νιάτα τους ... Εδώ θέλω να πω πως κάνω έκκληση μέσα απο το περιοδικό "Στις σκιές του Β23" οι ΑΝΤΙ να μην διαλυθούν!

Ε : Υπάρχουν όμως και ορισμένες αντικειμενικές δυσκολίες : ο Κώστας (συνθ) είναι φαντάρος, εσύ θα πας σε λίγο και ο Κωστάκης (συνθ/φωνή) έγινε πατέρας, έχει δηλαδή άλλη μια ευθύνη στο κεφάλι του ...

Μίμης : Μπορούν μα ξεπεραστούν αυτά όταν έχεις θέληση και όρεξη για κάτι. Πάντως με μας είναι και λίγο περίεργο να είσαι 30 χρονών και να παίζεις μουσική. Την προηγούμενη βδομάδα είχα τα γενέθλια μου και σκέφτηκα ότι πλησιάζοντας στην τρίτη δεκαετεία θα συνεχίσω να παίζω την ίδια μουσική (;) Όμως έτσι απλά δημιουργώ ή εκθετω κάτι, αλλά έχω και την ευκαιρία να προτείνω ορισμένα πραγματα. Χρησιμοποιούμε λόγια με λέξεις όχι και τόσο χρησιμοποιημένες και απλές. Έτσι κάνουμε και πιο σύνθετες ενορχηστρώσεις. Έτσι ίσως να φεύγει η απλότητα της μουσικής. Ένα άλλο πρόβλημα που μας λένε, είναι ότι δεν μπορούν να τραγουδήσουν τα τραγούδια. Η γρήγορη και πολύπλοκη μουσική καρφώνει τους ανθρώπους στη θέση τους. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Θα ήθελα πολύ ανθρώπους χαρούμενους να χορεύουν κτλ. Καλές συναυλίες ήταν στην Πάτρα (ΤΕΙ), στο Λυκαββητό και στην πλατεία της Καλλιθέας.

Ε : Άτομα απο γκρουπ ας πούμε της γενιάς σας, έχουν κάνει σχεδόν σκοπό της ζωής τους να ζήσουν απο την μουσική. Εσείς ποτέ δεν επιδιώξατε κάτι τέτοιο.

Μίμης : Εμείς αρχίσαμε να παίζουμεγια την διασκέδαση μας και για το γεγονός ότι δεν μπορούσαμς να καθόμαστε να κλαίμε τη μοίρα μας, Δεν αποζητήσαμε χρήματα ή να κάνουμε ένα όνομα. Και γι αυτό βγάλαμε το δίσκο με τα "Κοινωνικά απόβλητα;" τους οποίους θεωρούμε αντίποδα των Αντι.

Ε : Κάτι αντίθετο, παραπληρωματικό ή συμπληρωματικό ;

Μίμης : Είναι ένας δίσκος αντιθέσεων, μια και εμείς έχουμε μουσική πιο στυλιζαρισμένη.

Ε : Αιμίλιε, πότε φώναζαν στο Μίμη "τρίχα τρίχα τον καημό μου;" Μίμη συμπαθείς τους φαλακρούς;

Μίμης : Ήταν σε μια συναυλία "για την ζωή κτλ" στου Παπάγου. Τότε ανακοίνωσα στον κόσμο ότι ήμουν εκπρόσωπος των πιγκουίνων και μου ανέθεσαν να πω δυο λογάκια : ότι οι πιγκουίνοι διψούν για ζωή και για σεξ! Και τότε οι άτιμοι απάγγελαν τέτοια ποιηματάκια. Πάντως ο Αιμίλιος είναι φοβερός. Όλα τα ξέρει!

Ε : Το παπαγαλάκι σας τι έγινε ; (το γκρουπ διέθετε και το ανωτέρω οικιακό ζωάκι που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς) Δεν το ταϊζατε;

Μίμης : Δεν είμαστε οικολόγοι για να ταϊζουμε τα αιχμάλωτα πουλιά. Κάναμε κάτι καλύτερο : πετάξαμε μια γάτα στο κλουβί. Είναι βλέπεις ο νόμος της φύσης.

Ε : Μίμη εσύ που έχεις μουσική παιδεία (πιάνο) πως κατέληξες να παίζεις παίζεις μπασσο ;

Μίμης : Αχ αυτός είναι ένας καημός. Οι αλλοι με βάλανε, γιατί δεν θέλανε να παίζουν αυτοί.

ΠΗΓΗ:http://www.ypokoultoura.gr/music/Anti/SINENTEFKSI.htm

ΑΝΤΙ....

Δημιουργήθηκαν το 1980 στην Αθήνα. Η σύνθεσή τους ήταν Κώστας Αγγελίδης φωνή και πλήκτρα, Δημήτρης Δίπλας (ex "RPF") μπάσο και Κώστας Παναγόπουλος πλήκτρα. Κυκλοφόρησαν δύο demo κασσέτες το '81 και το '82. Εμφανίστηκαν στη δισκογραφία το '86 στη συλλογή "Συνταγή Αντιθανάτου" της "Fm records" με το κομμάτι "Σταμάτα Να Μιλάς Για Θάνατο". Σε αυτόν το δίσκο συμμετείχε και ο Αντί-Μανώλης στα τύμπανα. Η πρώτη μοναδική τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά είναι ένα split με το συγκρότημα "Κοινωνικά Απόβλητα". Ο δίσκος αυτός είχε τίτλο το όνομά τους, "Αντί..." και κυκλοφόρησε από την "Wipe Out Records" το '90. Την ίδια χρονιά συμμετείχαν στη συλλογή "Fragmenta" του fanzine "Στις σκιές του Β-23" με δύο τραγουδια. 'Εδωσαν αρκετά live, σε μαγαζιά όπως το "Doors" στην Ηλιούπολη κ.α. Σε μερικά από αυτά εμφανίστηκαν με διαφορετικά μέλη για αυτό και αλλάζαν το όνομά τους σε "ANTIaforest" και "Zart R.S." δηλ. "Ζαρτιέρες". Με αυτό το όνομα συμμετείχαν σε μια κασέτα που κυκλοφόρησε από ένα live στην Villa Amalias.

ΠΗΓΗ:ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΗ

ΑΝΥΠΟΦΟΡΟΙ

Δημιουργήθηκαν το 1979 από δύο συμμαθητές στο Πρώτο Πρότυπο Γυμνάσιο Αρένων Αθηνών στην Περιοχή της Πλάκας, το Στάθη Καλυβιώτη στη κιθάρα, φωνή, στίχους και μουσική και το Γιώργο Γλυνέλη στο μπάσο, δεύτερη φωνή, στίχους και μουσική. Τη σύνθεση συμπλήρωνε ο Γιώργος Δαμέλος στα τύμπανα. Για ένα πολύ μικρό διάστημα πέρασε από τα πλήκτρα ο Κώστας Παπακίτσος, ο οποίος αργότερα πήγε στους "'Αουσβιτς". Είχαν έδρα στην αρχή τα Πατήσια και αργότερα των Υμητό για πρόβες. 'Ηταν ίσως το πρώτο καθαρόαιμο garage punk συγκρότημα με ελληνικό στίχο, την περίοδο που μόλις είχε έρθει το punk στην Ελλάδα. Τα μέλη της μπάντας ήταν από τους πρώτους punks σε συμπεριφορά, εμφάνιση και τρόπο ζωής που εμφανίστηκαν στη χώρα, και όλοι τότε δεν ήταν πάνω από δεκαπέντε άτομα και όλοι τους μια παρέα. Το συγκρότημα ήταν επηρεασμένο ιδεοπολιτικά από τους "Clash" και με τον ήχο του μπάσου των "Stranglers". Δώσαν αμέτρητες συναυλίες, μερικές μεγάλες, όπως στην Φοιτητική Εστία Πατησίων και στο φεστιβάλ για την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας και το κλείσιμο κάποιων clubs της εποχής. Εμφανιζόταν για χρόνια στη "Σοφίτα" κι αυτό λόγω φιλικής σχέσης με τον ιδιοκτήτη, τον Ηρακλή από τους " Ηρακλής Και Η Λερναία 'Υδρα". Οι μοναδικές τους ηχογραφήσεις ήταν κάποια ακυκλοφόρητα demo που γράψαν σε διάφορα studios της εποχής. Διαλύθηκαν όταν η punk σκηνή στην Ελλάδα άρχισε να παίρνει επαγγελματικό δρόμο και να απομακρύνεται απο την ιδεολογία και τον προβληματισμό σχετικά με κοινωνικά θέματα, όπως εκείνοι τουλάχιστον το έβλεπαν.
Ο Γλυνέλης, παράλληλα με τους "Ανυπόφορους" συνεργαζόταν, με τους "Metro Decay" και αργότερα έγινε μπασίστας του γκρουπ μετά την αποχώρηση του Κ. Μάστορη, τους "South Of No North" που έπαιζε περιστασιακά μπάσο και πλήκτρα και τους "Ex Humans" στη κιθάρα και στα πλήκτρα. Μετά τη διάλυσή των "Ανυπόφορων", συνεργάστηκε για κάποιο διάστημα με τον Μάστορη των "Metro Decay" πάνω σε ανέκδοτες δουλειές τύπου electro. Ο Καλυβιώτης συνεργάστηκε με συγκροτήματα όπως "Echo Tatoo", "Low Noise", "Enouma Elis" κ.α. μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80, όπου κάπου εκεί μαζί με την Κρίστι Στασινοπούλου, το Βαγγέλη Βέκιο και Κωστή Αναγνωστόπουλο, δημιούργησαν τους "Σελάνα". 'Επαίζαν σαν support συγκρότημα στη μπάντα του Παύλου Σιδηρόπουλου, και μετά τη διάλυσή τους, ο Καλυβιώτης συνέχισε να συνεργάζεται με την Κρίστι και να πειραματίζονται μαζί πάνω στην μουσική

ΠΗΓΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΗ